Гар чинь юуг хийхээр тэмүүлнэ, 
түүнийг бүхий л чадлаараа хий.

Нисэхийг хүсвэл нис.  

                                                            Болжмор

Бүрхэг өдөр

Байдал нэг л биш.. Битүү манан. Манангийн цаадахыг харах гэж хичээсэн ч юу ч харж чадахгүй. Нүд бүрэлзэнэ.. Тэр цаана юу байгааг харахыг хүсэх ч мананг арилтал хүлээхээс өөр аргагүй. Тэвчээр хэрэгтэй. Манан арилсан ч харахыг хүссэнээ харж чадсангүй... Манантай хамт замхарчихав уу, аль эсвэл хоосон зүйл үү? 
Хоосон. Бүх зүйл хоосон. Хэдэн зуун жил өнгөрөн, цаг хугацаа урсгалаараа явна. Хүмүүс үхэж байхад хүмүүс төрж байдаг. Тэд үхсэн ч дэлхий ертөнц яг л байдгаараа. Хэн нэгэнд бодогдсон зүйл өөр нэгэнд ч бас бодогдоно. Гол мөрөн эцэст нь нэгэн далайд цутгагдах боловч хэзээ ч дүүрдэггүй. Голын усанд ороод зогсох үед би анх зогссон газартаа зогссоор байх ч харин ус, урсгал бүхэн нь миний хувьд шинэ. Хүмүүс харж байгаа зүйлдээ, сонсож байгаа зүйлдээ хэзээ ч ханахгүй..Энэ нь залхмаар юм. Харагдахгүй байгаа зүйлийг харах гэж зүтгэх нь муруйг тэгшлэхтэй адил аж. Үнэхээр ХООСОН юм гээч.. 
Заримдаа тогтоогдсон цаг хугацааг урагшлуулах гэж хичээх юм. Гэхдээ энэ дэлхий дээрх бүх л зүйл өөрийн гэсэн цаг хугацаатай. Төрөх хийгээд үхэх цаг маань, инээх хийгээд уйлах цаг маань, бүтээх хийгээд нураах цаг, алах хийгээд аврах цаг.. эд бүгд цаг хугацаатай. 
Манангийн цаанаас харагдахгүй байгаа зүйлийг харахыг хичээн хүчлэх хэрэггүй бололтой, цаг нь ирэхээр тодоос тод гялалзан харагдах байх. 

                                                                           Болжмор

DREAM

Мөрөөдөл хаа хүрэх бол..

Хэзээ гэдгийг хэлж мэдэхгүй ч 10 жилийн дараа, магадгүй 20 жилийн дараа өөрийнхөө хамгийн том мөрөөдлийг биелүүлэх тэр үед яг ингээд л байж байна байх даа. Аз жаргалтай...

Хотоос зайдуухан, голын эрэг дээр  манай гэр бүлийн "Hope" нэртэй асрамжийн газар байрлана.  Эргэн тойрон мод, бут сөөгөөр хүрээлэгдсэн, жимсний модтой, том гэгч нь тоглоомын талбайтай тийм л энгийн хэрнээ дулаахан орчин. Өглөө нь жигнэмэг хийж өгөн, өдөр нь хичээлд нь хүргэж өгнө. Харин орой ном уншиж өгөөд л.. Манай гэр бас нэг том дурантай. Тэр дурангаар од, гараг эрхэсийг харах боломжтой.  

Тэр үед агаарын бөмбөлөг Монголд байдаг болчих байх. Мэдээж нөхөр бид 2 ч гэсэн тэр бөмбөлөгнөөс асрамжийн газартаа зориулан авна. Амралтын өдөр болгон хамт суугаад л...         \ Яаа  яг одоо суумаар л байна шүү.\

Хамгийн гоё нь юу гээч..

Хамгийн гоё нь тэр хүүхдүүдийнхээ инээж байгааг харах. 
Хамгийн гоё нь тэдний өөрчлөгдөж байгааг харах. 
Хамгийн гоё нь тэдний ухаан сууж байгааг харах..

Мөрөөдөл минь хаа хүрэхийг, хэзээ биелэх вэ гэдгийг би мэдэхгүй. Гэхдээ биелнэ гэдэгт би ИТГЭДЭГ.  

 "Хүсэж байгаа зүйлээ нүдэндээ харж чадахгүй байгаа бол чиний тэр мөрөөдөл биелэхгүй бөгөөд чамд итгэл алга" гэдэг үг санаанд орчихлоо.  БИ БАЯРТАЙ байна. Яагаад гэж үү? Яагаад гэвэл би бүх дүр зургаа аль хэдийнээ олоод харчихсан. 

Бидэнд амжилт хүсээрэй.                                

                                                                                                       Болжмор

Ампрагээд гацаалт.. Хачин юмаа хачин юм

http://www.youtube.com/watch?v=s5XIrwVWcQg&feature=share

Хүн болгоны юмсыг хүлээж авах хэлбэр нь өөр л дөө. Энэ дуунд яагаад ингэтлээ их гүн орж байгаагаа ойлгохгүй ч, үг болгоныг нь ойлгож байгаа нь хачин.

Туйлын үнэн гэж байхгүй харьцангуй үнэн гэж байдаг хойно. Ер нь ч тэгээд хачингүй зүйл гэж алга дөө. Үнэн зүйлс худлаа болж, худал зүйлс үнэн болж хүмүүс бие биенээсээ жийрхдэг болсон цагт энэ мэтчилэн дуунд гүнзгий дурлаж, үг болгонд нь уусаж блог нэртэй хуудсанд өөрийгөө уудлан суухав дээ. Хачин юм, үнэхээр хачин юм...

Нойр хүрэхгүй байгаа ч хүчээр ч болтугай унтах арга хэмжээ авахгүй байгаа би хачин. 

Найз охинтой болоод базуулна гэж ярьдаг залуу ч хачин. 

Хайртай гэх атлаа зориг гаргаж уулздаггүй чи хачин.  
Завгүй гэдэг атлаа уулзсангүй гэж гомдоллодог найзууд хачин.
Мэддэггүй атлаа мэддэг юм шиг дүр эсгэгчид хачин.
Амьдрал гэдэг жүжигт дэндүү олон хуурамч баг зүүгчид хачин.
Нийтийн хүртээлийн охид ч хачин.
Бусдын санааг хулгайлагчид хачин.
Ханаж цаддаггүй шунал хачин.
Бие биедээ итгэдэггүй хосууд ч хачин. 
Лонх дарсанд толгойгоо мэдүүлэгчид хачин.
Эдгээрийг гайхагч би ХАЧИН.

                                                                      Болжмор

Төөрчихлөө, Би төөрчихөж..
Хаана байгаагаа мэдэхээ байх нь
Хайрцаг дотор уу, харанхуй өрөөнд үү
Хаашаа ч харсан хуурамч зүйлс
Харих замыг маань төөрүүлэх нь.
Нүд минь сохорч
Зүрх ч бас хоосорч
Итгэл ч алга
Би өөрийгөө хайна.
Зугтмаар байна 
Гэвч хаачихаа мэдэхгүй
Итгэмээр байна
Гэхдээ ХЭНД..
                            Болжмор

Бороог л хүлээнэ

Бороо дусална
Бага багаар шивэрч эхэллээ
Хүмүүс алхаагаа түргэсгэнэ
Харин Болжмор л модон дээр суугаад  үлдэнэ.
    Модны навчисыг дагах бороон дусал дээрээс  норгож
    Маналзах цахилгаан түүнд айдсыг нөмрүүлнэ
    Тэнгэр дэх бараан үүлс харанхуйг даллаж
    Тэгээд ч зогсохгүй хүйт даана.
Бүрхэг өдөр ганцаар суугаа Болжмор
Бороо орохыг л хүлээдэг гэлтэй.
Дээрээс хүчтэй буух бороон дусал
Дэлгээтэй бүхнийг цэвэрлэн урсгадаг болохоор
     Жирийн биш уянгалаг хоолойгоор
     Жиргэх дуртай, бороотой хамт
     Норсон бүхнийг хатаах гэрлийг
     Хүлээх дуртай Солонготой хамт.
Цэлмэх тэнгэрийн хаяа руу
Харцаа өргөөд хардаа,
Бүрхэг өдрийг ялсан Солонго
Харахуйн гэгээн Нартай хамт айсуй.

                                                                               Болжмор

Байгаагаар нь л хайрлах юмсан..

2007 онд Ард кинотеатрын тэнд хэдэн тэнэмэл хүүхдүүд байдаг байсныг гэнэт саналаа. Тэнд машинаа тавьдаг хүмүүсийн машиныг харангаа бас угааж өгөн мөнгө олдог тийм л хүүхдүүд. 12 настай хэдий ч тэд хүнд хэцүү амьдралыг аль хэдийнээ амсаж мэдэрчихсэн яг л том хүн шиг яриатай. Халтайчихсан орцонд кордон цаас дэвсээд унтаж байхтай нь их ч таарсан даа. Тэдэн дунд 10 настай жаахан охин хүртэл байх. Найз бандитайгаа яг л эхнэр нөхөр шиг харьцаатай. Над мэтийн жаахан биетэй хүүхдийг хааяа дээрэлхэх, айлгах гэж оролддог ч нэг удаа саданд ярьж сууснаас хойш тэр хавийн хүнд гаруудаас хамгаалдаг болсон юм даа хэхэ. Яагаад гэрээсээ явсан талаар нь ярихад эцэг эх нь архи уудаг, зоддог гэсэн тийм л хариулт. Харин зарим нь бүтэн өнчин. Асрамжийн газар очсон ч тэр нь таалагдаагүй гудамжинд гарсан, энэ нь илүү амар байдаг гэх. Харин одоо тэр хүүхдүүд хаана юу хийж явдаг юм бол доо. Багаасаа ийм амьдралаар явсан хүүхдүүд хулгайч, биеэ үнэлэгч болон хувирдаг байхыг ч үгүйсгэхгүй. Зарим нь хүний наймааны золионд явсан гэх баттай бус мэдээлэл ч байдаг. Үгүйсгэх аргагүй.

Гудамжаар хог түүгээд явдаг хүмүүс, хулгайчид, биеэ үнэлэгч, архичидыг бид бүгдээрээ л ярвайж харцгаадаг. Бараг л хүний тооноос хасдаг гэх үү дээ. Хүмүүстэй ярилцаж үзээгүй байж л шууд өөрөө дүгнэлт хийгээд л түүндээ өөрийгөө бас бусдыг итгүүлэх гэж хичээнэ. Хордлого авчихаад бөөлжиж байгаа хүнийг архи уучихаж гэж ирээд л ярина. Яагаад шууд буруугаар нь боддог юм бол. Яагаад ч гэлтгүй зүгээр л тэгээд бодчихдог, би ч гэсэн тэгж боддог байсан үе зөндөө л дөө.  Харин тэр хүмүүс тухайн хүнд сайн үйл хийчихвэл арай өөрөөр харах жишээтэй.

Хулгайч, биеэ үнэлэгч, архичин хүнээс яагаад хулгай хийх болсон талаар нь асуувал янз бүрийн л зүйл ярих байх. Мэдээж би энд тэднийг хулгай хийж байгааг нь сайшааж өөгшүүлсэнгүй. Цаана нь бидний мэдэхгүй тийм нэг нууц зүйл байж ч магадгүй шүү дээ. Энэ өнцгөөс нь харж бичихийг зорилоо.

Ингээд бодохоор надад байгаа зүйлийн төлөө талархмаар. Магадгүй энэнээс дор ч байж болох байсан шүү дээ. 

                                                                   

                                                                   Болжмор

Зүсэм Мантуу, Аавын хайр

Аавынхаа өвөрт унтаж байсан өдрүүдээ дурсахуй...

Охин байдгаараа хөнжлөө тийрчихсэн, барбигаа орныхоо хөл рүү шидчихээд өөрт нь таатай санагддаг ч юм уу доошоо харчихсан унтаж байлаа. Энэ охин дандаа л доошоо харж унтах юм гээд аав нь өргөн дээш нь харуулж, хөнжлийг нь нөмөргөх үед уйлагнан байж охин нойрноосоо сэрдэг байлаа. Заримдаа охиныг срэх үед дүүгээс нь өөр хүн байдаггүй хоёулахнаа л торойгоод үлдчихсэн байдаг байв. Аав нь ажилдаа явахдаа охин, хүү хоёртоо өглөөний цайг нь бэлдээд явна. Аяганд цай хийгээд, мантууг зүсэж өрөм юм уу масло сахар түрхээд идэхэд бэлэн болгоод дээрээс нь марл бүтээгээд л явчихдаг байсан. Орой унтахдаа орны ард хадчихсан байдаг хивсний зурагнаас айхдаа нөгөө л нэг барбигаа бариад аавынхаа өвөрт гүйж ороод л унтчихна. Заримдаа дүүтэйгээ аавыгаа булаацалдан бөөн инээдэм болохыг яаана.

 ...

Амьдралын зам үргэлж дардан байдаггүй, үнэн л юм. Аавгүй өнгөрүүлсэн өдрүүд тийм ч сайхан байгаагүй ээ. Ээж нь үргэлж аавтай нь муудалцана. Аав нь яагаад орхиод явсаныг охин ганцаараа л мэддэг байв. Хэдий жаахан байсан ч гэсэн хэрсүү ухаантай болж хүмүүжсэн болохоороо аль болох аав ээжийнхээ аргыг олж тэднийг муудалцуулахгүй гэж хэрэндээ л хичээдэг авч заримдаа тусыг үл олох нь бий.  

Хичээлээсээ гүйгээд л ороод иртэл гэрт нь хэн ч алга. Тэр өдөр аав нь гэртээ ирсэнгүй. Ээжээсээ асуух гээд айж айж асуусан ч хариулт сонсож чадсангүй. Маргааш нь нөгөөдөр нь ч алга...  Аавдаа маш их хайртай байсан охин аавынхаа тухай сонсохыг ч хүсэхгүй, бүр тийм хүн байдаг гэдгийг санахыг ч хүсдэггүй болсон юм. Яагаад гэж үү?  Нэг ч үг хэлэлгүй хаяад явсан болохоор, өөрийгөө хэнд ч хэрэггүй хүн мэт төсөөлдөг болчихсон болохоор хэн нэгэнд хэрэгтэй хүн байхын төлөө өөрийгөө хөгжүүлэн хэн бүхэнтэй найрсаг харилцаатай нэгэн болж төлөвшсөн юм даа. Ороод ирэх байх гэж хаалга дуугарах тоолонд горьдлогын харцаар харж, шөнө орондоо уйлдаг байсан өдрүүд гомдол хорслоор солигдон үзэн ядахад хүртэл хүргэсэн юм. Охиныг 15 настай байхад аав нь нэг өдөр гэнэт ороод ирэх нь тэр. Юу ч хэлж чадаагүй харсаар байгаад гаргасан бардам зант охин нь дараа нь сэтгэл дотроо их л гэмшсэнэ нь лавтай.

Архи ууж, тамхи татдаг, зодож зовоодоггүй, нэг ч удаа архи үнэртүүлж орж ирж байгаагүй, ухаалаг МУНДАГ аавтайдаа охин одоо л баярлан, ааваараа бахархаж сууна. Бахархаж амьдрах ААВтай АЗТАЙ ОХИН энэ дэлхийн өдрүүдийг инээмсэглэлээр угтаж, өдөр бүрийг аз жаргалтайгаар өнгөрүүлсээр..

                                                                Болжмор

Дулаахан бас Хүйтэн

Бодно.. Бодлууд урсана
Санана.. Зүүдэнд ч үргэлжилнэ
Ганцаардана.. Ном ч үл хань болно.
Нар гарахыг хүлээнэ
Бүрхэг өдөр ирнэ
Бороо орохыг хүлээнэ
Нар халуунаар шарна.
      Нартай борооны дараа гардаг Солонго юм уу
      Аадар бороотой үдшийн цахилгаан юм уу
      Аль аль нь зурвасхан үзэгдээд өнгөрдөг чамтай л адил
      Надад гүн бодлыг л үлдээх юм.
Нүдэнд минь байнга үзэгдэх нар шиг
Намайг бас чамайг гэрэлтүүлэх гэрэл шиг тод 
Орой болгон мэлтийн харагдах сар шиг
Ойрхон, бүүр ойрхон гэрэлтээч..

                                      Болжмор