Хүйтэн, 

Гэрэл надад хүрэлцэхгүй 

Гэгээ тусах сиймхий ч алга, даарна

Харанхуйд би бүдэрч 

Хааш одохоо мэдэхгүй, зогсоно 

Сүүдэр ч надаас зугтана 

Салхи хүчтэй үлээх нь миний эсрэг мэт

Сульдсан бие ганхана, яг л хувхай мод шиг 

Сүнсгүй бие, биегүй сүнс

Хоосон..

Зүүдэнд, зүүд ахыгаа нэхнэ 

Би хулгайч биш гэж чангаар орилсон ч сонсогдсонгүй

Ам минь ч хөдөлсөнгүй, дотроо л шивнэж

Бурууг өөр дээрээ үүрэхтэй адил 

Ачаа дэндүү их, би түүртэнэ 

Алхаж байсан зам дуусаж

Зүүд намайг ах дээрээ аваачив

Зүүдний ах нь үхэл байж

Аймшигтай, 

Би амьд байна 

Мэдрэгдэж байна бие минь

Мэдэрч байна би гэрлийг, усыг, салхийг

Би амьсгалж байна

Аюулгүй, 

Нуумаар байна өөрийгөө

Намайг бүтээж буй эд эс бүхнээс

Нарны тусгал бүрээс 

Өөрийнхөө бодлоос 

Зүүднээсээ

Нуумаар байна..                                              

                                                                                                             Болжмор

   

Бүрхэг өдөр
Бороотойд
Цонхон дээр суугаад бороон дуслыг ажиглан 
Цоо ширтэн суух харц, тогтуун
Халуун кофе, ном, бийр, үзэг, цонхны тавцан
Хань болно 
Ховорхон тохиох энэ өдрүүддээ хайртай

Өвдөг дээрээ номоо тавиад
Өөр хэн ч саад болохгүй орчинд 
Өнөөх л дуртай дуунуудаа сонсон
Өөрийг нь халин урсах бодолдоо дарагдана

Бодлоос нь тасран унасан хэсгүүдээ
Бороо болгож өөр дээрээ цутгахыг хүснэ
Бороогоо Мөрөөдөл гэж нэрлээд
Байгаль дэлхийдээ бэлэглэхийг хүснэ..